Czarny Hebrydzki to jedna z dwunastu smoczych ras.
Jest on gatunkiem zamieszkującym Wielką Brytanię...
Wielkość: do 30 stóp długości Oczy: fioletowe i błyszczące Łuski: szorstkie Ogon: zakończony szpikulcem w kształcie grotu Skrzydła: podobne do skrzydeł nietoperza (wyglądem, a nie wielkością) Odżywianie: drobna zwierzyna, psy, bydło Nastawienie: agresywny
Rogogon Węgierski – jedna ze smoczych ras. Uważany za jednego z najbardziej agresywnych smoków. Odznacza się wielką siłą, a także zwinnością.
Oczy: żółte
Łuski: bordowe (w filmie piaskowe)
Ogon: kolczasty(głównie na końcu)
Jajo: granitowoszare; o bardzo grubej skorupie
Inne cechy rasy: posiada rogi w kolorze mosiądzu; potrafi ziać ogniem na odległość dochodzącą nawet do pięćdziesięciu stóp; młode rozbijają skorupkę jaja przy pomocy kolców na ogonie.
Odżywia się kozami, owcami oraz ludźmi. Bardzo niebezpieczny.
Spiżobrzuch Ukraiński — największa ze wszystkich smoczych ras. Stosunkowo rzadkie na wolności, Spiżobrzuchy są wykorzystywane przez gobliny do pilnowania ważnych skarbców w podziemiach londyńskiegoBanku Gringotta. Smoki te pomimo dużej masy są znakomitymi lotnikami. Ciało Spiżobrzucha pokryte jest metalicznie szarą łuską, oczy mają czerwoną barwę. Osobniki trzymane w podziemiach banku Gringotta są blado-szare lub nawet albinotycznie białe, ponieważ przez całe życie nie mają kontaktu ze światłem słonecznym. Gatunek ten pochodzi z terenów Ukrainy. Spiżobrzuchy są pod stałą obserwacją ukraińskich czarodziejów, po incydencie, do którego doszło w 1799 roku. Jeden ze smoków porwał wtedy z Morza Czarnego pusty żaglowiec. Należy do najniebezpieczniejszych gatunków smoka, ustępuje jednie odrobinę mniejszemu, lecz bardziej agresywnemu RogogonowiWęgierskiemu. Jak wszystkie smoki, potrafi ziać ogniem. Jego pożywienie stanowią wszelkie duże zwierzęta, głównie lądowe ssaki takie jak kozy, owce czy bydło.
Zielony Pospolity Smok Walijski — jeden z gatunków smoków, występujący w południowo-zachodniej części Wielkiej Brytanii. Jedna z najpospolitszych i najlepiej zbadanych smoczych ras. Zielony smok walijski ma wygląd stosunkowo dużego jaszczura pokrytego dość gładką, jednolitą łuską. Jego charakterystyczną cechą jest intensywny, zielony kolor ciała. Jest jednym z największych magicznych stworzeń Wielkiej Brytanii, ustępuje jednak wielkością smokom zamieszkującym północno-wschodnią część Europy. Posiada błoniaste skrzydła oraz cztery kroczne kończyny, z czego przednie są zbliżonej długości do tylnych. Z tyłu krótkiej głowy wyrastają mu dwa niewielkie rogi. Jego jaja są ziemisto-brązowe w zielone cętki.
Obecność Zielonego Pospolitego Smoka Walijskiego można rozpoznać już z dużej odległości, po jego niezwykle melodyjnym ryku. Z reguły nie atakuje ludzi ani nie wchodzi w szkodę mugolom, jednak rozdrażniony lub wygłodniały może zabić człowieka lub atakować bydło. Jest zwierzęciem wybitnie mięsożernym, głównym elementem jego diety są owce oraz inne ssaki lądowe. Jest najliczniejszym gatunkiem smoka. Zamieszkuje całą Walię, głównie wysokie partie gór, gdzie są tam specjalnie dla nich założone rezerwaty.